DE AARDE VOELT
Het collectief Klimaatdichters maakte een zestal performances waarbij een dichter en een kunstenaar uit een andere discipline samenwerken om een aspect van het klimaatdebat te vertolken/te verbeelden. Twee daarvan zijn te zien op het festival: Dood is de dodo en Monsanto vs Organische boer. Het Park Vertelt vroeg Diana Ozon om speciaal voor deze editie een nieuwe performance te creëren. De premiere van De aarde voelt is op 27 augustus te zien in Park Hartenstein.
Ozon neemt haar publiek mee op reis via haar licht melancholische observerende gedichten, verhalen en vertellingen. Ze zoomt in op planeet Aarde. Van microscopisch, via straat, stad en land tot in de kosmos.
Met muzikant Wil Schmal werkt zij al meer dan 15 jaar incidenteel samen. Deze zomer maken Ozon en Schmal speciaal voor Het Park Vertelt nieuwe muziek met poëzie; De Aarde Voelt.
Diana Ozon is geboren Amsterdammer, internationaal podiumdier, fenomeen in de literatuur, punk en graffiti, en gastdocent poëzie.
Ze maakte een toonaangevende punkkrant, reisde liftend dwars door de Sahara, woonde een jaar in Senegal, dreef een punk-club en galerie, werd getroffen door de bliksem en heeft sinds 1999 een volkstuin. In 2005 ontving zij voor haar werk de Ruigoordtrofee.
Ozon is spraakwaterval en oermoeder van de performing poetry. Werk van haar is opgenomen in haar 14 dichtbundels, 2 romans en 2 geluidsdragers, in verzamelbundels, musea, bibliotheken en documentaires.
Wil Schmal is gitarist componist en docent. In de jaren 90 speelde ze bij de bekende underground ska/ rock steady band Jammah Tammah. Ze schrijft muziek op poëzie van Ozon en begeleidt haar met gruizende gitaren, opzwepende punk rock riffs en lyrische emotionele ballades.